celebrować

celebrować: celebrować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, celebrowaćruję, celebrowaćruje, celebrowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odprawiać uroczyście mszę, inne nabożeństwo lub obrzęd': {{/stl_7}}{{stl_10}}Biskup celebrował uroczyste nabożeństwo żałobne. Msza pontyfikalna celebrowana przez papieża. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'robić coś bardzo uroczyście, z namaszczeniem, pompatycznie, z przesadną powagą; zachowywać się w taki sposób': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kowalscy celebrują picie kawy. Celebrować wręczanie nagród. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uroczyście obchodzić jakieś święto' <łac.> {{/stl_7}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

celebrować — ndk IV, celebrowaćruję, celebrowaćrujesz, celebrowaćruj, celebrowaćował, celebrowaćowany 1. «odprawiać nabożeństwo, obrzęd, zwłaszcza uroczyście» Ksiądz celebruje mszę. 2. «zachowywać się, robić coś uroczyście, z namaszczeniem, ze szczególną… … Słownik języka polskiego
celebrowanie — n I rzecz. od celebrować … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias